Μείνε στο παρόν για να αλλάξει το μέλλον σου...

Το ξέρω ότι δεν θέλεις να πονάς, κανείς δεν θέλει. Γίνεται αυτό; Όχι.
Η ζωή αυτή έχει πόνο. Ακόμη κι ο Χριστός πόνεσε και φοβήκε. Ίδρωσε και δάκρυσε. Όμως δεν λιποτάκτησε. Δεν ζήτησε τις εύκολες απαντήσεις και λύσεις. 

Ο Πέτρος του πρότεινε να μην πάνε στα Ιεροσόλυμα για να μην Σταυρωθεί, αλλά ο Χριστός του είπε, «ύπαγε πίσω μου σατανά». Γιατί; Διότι ο Χριστός έμεινε πιστός και αφοσιωμένος στο έργο Του. 

Η αφοσίωση σε ένα σκοπό, σε ένα πρόσωπο είναι που θα μας δώσει καρπούς και ομορφιά ζωής. Ένα προσπαθείς να κρυφτείς από το πρόβλημα, εκείνο θα σε κυνηγά μια ζωή αλλάζοντας μορφές. Εάν προσπαθείς να το βάλεις κάτω από το χαλί σε λίγο καιρό θα σκοντάφτεις πάνω του και θα πέφτεις. 

Όσο κι αν πονάς δεν πρέπει να φεύγεις από το πρόβλημα που έχεις μπροστά σου. Γιατί η ζωή θα στο φέρνει συνεχώς στα πόδια σου. Όπου κι αν πας, όσες σχέσεις, δουλειές, σπίτια ή πόλεις κι αν αλλάξεις αυτό θα είναι εκεί φωνάζοντας σου μέσα από δοκιμασίες, καυγάδες, συγκρούσεις και ασθένειες «επ’ φίλε τι θα γίνει, θα με αντιμετωπίσεις;». 

Λέει στο Γεροντικό για ένα μοναχό που περνούσε ένα μεγάλο πειρασμό ότι πήγε να ρωτήσει ένα σοφό γέροντα τι πρέπει να κάνει και εκείνος του απάντησε, «Πήγαινε στο κελί σου και δώσε το σώμα σου δέσμιο στους τοίχους του κελιού σου..».

Δηλαδή μην φεύγεις από το πρόβλημα, μην το κρύβεις, μην το πετάς στα άπλυτα, θα βρωμίσει και σύντομα θα το βρεις σε χειρότερη κατάσταση από ότι το άφησες.
Μείνε στο παρόν για αλλάξει το μέλλον σου.